Upcycling - cz. 1

Obiecałam wczoraj kilku osobom, że opiszę mój sposób na okiełznanie szmatek.
Czyli jak zrobiłam matę do patchworku.

Normalni ludzie, to idą do sklepu i kupują gotowca i już.
Normalni inaczej -  kombinują.

Ja z tych ostatnich.

Wydawało mi się, że mata do projektowania patchworków, to zwykła fanaberia i kolejny, niepotrzebny arefakt.
Ale...
Jak się złapałam za nieco większe rzeczy, niż poduszki to już nie byłam taka pewna swego.
Przy pierwszych dwóch pledzikach spokojnie poradziłam sobie bez maty (w inny sposób, nieważne jaki).

Natomiast pled nr trzy wymiary miał z założenia zdecydowanie większe. I wzór zupełnie nie jednoznaczny.
Mus go zobaczyć przed zszyciem!
No więc zaczęłam kombinacje alpejskie.
Jakby tu z czegoś, co się ma, stworzyć coś, czego się nie ma, a chce się mieć.

Potoczyłam oczami swemi po posiadanych rzeczach dziwnych, co to normalni ludzie wywalają natychmiast, a ja chomikuję i... BINGO!!!

Otóż weszłam niedawno w posiadanie takiego czegoś, czym się zabezpiecza sprzęt elektroniczny przed podrapaniem wrażliwych części.
Jak by to opisać sensownie? Kondom? No chyba tak. Nie wiem, z czego to jest zrobione, ale jest to bardzo miękkie i sztuczne.
Gabaryt posiadanego przeze mnie kondoma też był całkiem, całkiem - otulał 40 calowy telewizor.

- No dobra! Matę mam. Ale wypadałoby ją jakoś, gdzieś, na czymś powiesić. I to tak, żeby się nie zwijała do środka - sam sznurek nie wystarczy.

I znowu olśnienie! Jak dobrze demolantem być! Jakiś czas temu połamałam mopa Viledy. Znaczy nie kij jako taki, tylko taką plastikową końcówkę -  słabo silna była i po 14 latach szlag ją trafił.
Notorycznie zapominałam wystawić kij na wywózkę ze śmieciami i tak się bidak poniewierał...
Nie bez przyczyny, jak się okazało.
Kij + kondom = mata do patchworków! HA!!!
Kondom rozprułam po bokach, górą przeszyłam tunel.
Kij pozbawiłam resztek plastiku i przewlokłam przez niego sznurek.
Ponieważ kondom był szerszy, niż długość kija, nacięłam go z dwóch stron, tak jak to widać na zdjęciu:

Całość maty należało na czymś powiesić.
No na czym najprościej?
No na sprężynach od weków, rzecz jasna:

A mata prezentuje się tak:

Na zdjęciu jest tylko połowa maty, bo TAM NIŻEJ jest fragment mojego patchworku, który pokażę dopiero, jak skończę.
Też upcyklingowy jak coś :-D
Rozmiar maty: 140x200 cm.
Jak na moje potrzeby, póki co, jest ok.
Po co mi ona, skoro dysponuję hektarami podłóg?
Po pierwsze - nie wyobrażam sobie, żebym nawet te hektary miała wyłączyć z użytkowania na co najmniej tydzień.
Po drugie - mam dwa koty z turbo ADHD, z popsutym wyłącznikiem "off" ;-)
Na wiszącej macie, kawałki szmatek mają większe szanse na przetrwanie w stanie niezdezelowanym, niż w pozycji horyzontalnej.
Chociaż i w takim zwisie patchwork kusił sierściuchy, oj kusił! Zwłaszcza Lucjusza, który teraz jak anioł siedzi mi na kolanach i kontroluje, czy pańcia przypadkiem publicznie go nie szkaluje ;-)