Leniwe dla...?

Czasem są takie dni, że człek nie ma czasu, pomysłu, czasu, chęci, CZASU na robienie rodzinie obiadu.
Wtedy człowiek jedzie do zaprzyjaźnionego i ulubionego, wiejskiego sklepu i kupuje gotowce garmażeryjne.
Oczywiście te świeże, niemrożone.

Tak też w przypadku mła było dziś.

Moje młodsze dziecię zachorowało było w nocy ze środy na czwartek.
Dość powiedzieć, że od północy do rana w regularnych, godzinnych odstępach prowadziła rozmowę z Bogiem przez muszlę...
Oczywiście, w czwartek do szkoły nie poszła, bo nadawała się zupełnie do niczego.
Temperatura oscylowała w granicach 38,6.
Jako to ona, głównie spała.
Zła matka nie zawiozła dziecka od razu do lekarza, bo pracowała do późnych godzin popołudniowych i zwyczajnie nie wyrobiła się w czasie przyjęć pierwszego kontaktu, że o pediatrze nie wspomnę.

Tak więc, dziś zwlokłam świeże, acz już lekko ozdrowiałe  zwłoki z wyrka i powiozłam do naszej pani doktor.
Niestety, poczekalnia kipiała od chętnych do kontaktu z kontaktem...
Tak więc siedziałyśmy tam od 9:15 do 11:10.
Po odbyciu wizyty, odwiozłam dziecko do domu, a sama udałam się po zakupy piątkowo weekendowe.
W piątki zwyczajowo wolne od pracy zawodowej, spędzam integrując się z odkurzaczem, szmatami, mopami, garami itp.
Oraz robiąc zakupy.
RANO!! A nie w okolicach południa!

Czas mi się kurczył w tempie światła.
Jak tu zmieścić w rozjechanym grafiku zwyczajowe czynności?? I do tego mus skończyć szal, bo na poniedziałek MA BYĆ GOTOWY!!!
Z czegoś trza zrezygnować.
No więc, zrezygnowałam (bez żalu) z garowania. No bo mimo najszczerszych mych chęci, nie odzyskam dwóch godzin spędzonych w przychodni.

I jak wspomniałam na wstępie: postanowiłam skorzystać z gotowca.

Pojechałam więc do mojego sklepu i zapytałam, czy są leniwe.
Były.

Pani Jadzia wyjęła dwie tacki i podając mi je powiedziała:
- Leniwe dla leniwych!

Zrobiło mi się tak trochę dziwnie... Nie pierwszy z resztą raz po jej tekstach.
Kilkakrotnie zdarzyło mi się usłyszeć od niej coś w stylu:
- A samej to nie łaska zrobić? Nie chce się? Na gotowe każdy umie przyjść!

Hmmm... Chyba nie jej rolą jest komentowanie zakupów klientów... Ale może jakaś przewrażliwiona jestem...

Ale...
Dzisiejszy tekst nie pozostał bez echa!
Otóż, kiedy pani Jadzia zaczęła mnie podliczać, z zaplecza wyszedł właściciel sklepu i powiedział tak:

- Moja szanowna i  ulubiona klientko! Proszę przyjąć od sklepu i jego właściciela najszczersze przeprosiny!
To nie są leniwe dla leniwych! To leniwe dla zapracowanych! Personel źle się wyraził!

Niby niewielka różnica w tekście, tylko jedno słowo... ;-)