BŁĄDynka i nieobliczalny

BŁĄDynka nie lubi nie robić. BŁĄDynka ma parcie na działanie i już.
Tak więc, już w trakcie szycia poprzedniego patchworka, BŁĄDynka miała w czaszce kolejny plan i projekt. (o tu jest tutek - BŁĄDynka już z niego szyła poduchę, ale czuła niedosyt)
Nie zwlekając, BŁĄDynka przystąpiła do wyciągnięcia szmat. Szybko poszło, bo wiedziała z czego chce szyć.
Szmatki w kwiatki były dwie. Kupione gdzieś tam, dawno temu, w dziwnych rozmiarach: 114x114 cm.
Jednego gałganka była połowa, bo BŁĄDynka uszyła sobie kiedyś torbę/siatkę.

BŁĄDynka wiedziała, że ma wyciąć kwadraty o boku 20 cm. Tak więc musiała policzyć, czy zasoby materiałowe jej wystarczą.
Wzięła centymetr w swe szlachetne dłonie i przystąpiła do pomiarów.
Na pierwszy ogień poszedł ten mniejszy kawałek.
A teraz oddaję głos BŁĄDynce (cytując gwiazdę matematyczną słowo w słowo):
- Więc dłuższy bok ma 114 cm. Węższy 74 cm. No to z dłuższego boku wyjdzie mi 5 kwadratów, a z węższego 3. Czyli jak podziabię całość, to będzie w sumie 8 kwadratów.

BŁĄDynka z zapałem przystąpiła do cięcia. Wyszły jej 3 pasy. Następnie zaczęła te pasy zmieniać nożem, linijką i matą w kwadraty. I tak zmienia, zmienia i zmienia... Pokroiła dwa pasy, trzeci ciągle cały...
Coś ją tknęło i policzyła:

- O! Cud! Rozmnożyło się! 10 mam! I jeden pas w zapasie! To będzie 15 w sumie. Ale fajowo! To jak ja liczyłam, że mi 8 wyszło? - BŁĄDynka zamyśliła się na chwilę i spłynęło na nią olśnienie: nie dodawać powinna te 3 i 5, tylko je przemnożyć przez siebie!
Tak się przejęła wzięła tą swoją ignorancją obliczeniową, że ciachnęła nożem tak krzywo, że zamiast 10 zrobiło jej się 9 kwadratów.
- Oj tam! Jeszcze mam kawał szmaty w zapasie.

No i tu BŁĄDynka przystąpiła do kolejnych obliczeń:

- Tak więc, skoro mam kwadrat 114x114, to z jednego boku wyjdzie mi (i tu UWAGA!!!) - sześć kwadratów dwudziestocentymetrowych. Czyli 6 razy 6 to jest 36. Plus te 14 to 50. Mało... Trzeba będzie w takim razie pokombinować z innymi szmatkami i górę i dół  oraz boki zrobić innym materiałem. Albo te co teraz szyję dać na dół, górę i boki. Albo inaczej jakoś... Oj tam! Pomyślę o tym później.

I dobrze, że nie zaczęła dziabać tej większej szmatki, tylko się wzięła za myślenie.
Bo jakiś czas później, kiedy już miała gotowe 9 kwadratów znowu coś się jej przestało zgadzać.

- Chwilunia! Jak ja liczę??? 114 podzielić przez 20 to ni cholery nie będzie 6! To raczej 5 z kawałkiem. Czyli nie 36 kwadratów, tylko 25! Plus 14 to 39! MAŁO!! Za mało!

Tak więc BŁĄDynce wyparowało 11 kwadratów...

BŁĄDynka nie straciła jednak zapału, nie załamała się, tylko stwierdziła, że poprzestanie na tym co ma, zszyje to i potraktuje jako worek treningowy do pikowania lotem naćpanej pczoły.

Tak też i uczyniła:

A potem BŁĄDynka przystąpiła do wyliczenia długości potrzebnej lamówki:
- 58 razy 4 to 232 cm. Jeden pas mi został, przetnęgo na pół go i zszyję. Styyyyknie!

No i co? Styknęło?
A gdzie tam! Nie miało prawa. Bo i jakim cudem? :-D
W trakcie przyszywania lamówki (już pod koniec) BŁĄDynka wpadła w szał:

- No żeszszszszsz!!!! 20 cm!!! DWADZIEŚCIA!! AAAAAAAAAAAA!!! Co to za cholera nieobliczalna!!! Zawzięło się to to na mnie, czy co???

Opanowała się jednak i doszyła ten brakujący ochłap ( z tego krzywego kwadratu). Lamówkę podszyła po lewej stronie ręcznie i z westchnieniem ulgi zrobiła mu fotkę:

Nieobliczalność tego czegoś dała o sobie znać również w trakcie robienia zdjęć - wiaterek sobie powiewał i z jednej strony wypuczał, a z drugiej "wpuczał" uszytka.
No właśnie. Uszytek...
BŁĄDynka nie bardzo ma pomysł, co z nim zrobić.
Może machnie na środek stołu jako takie coś nastołowe?
Może powiesi na ścianie?
A może odda kotom?
BŁĄDynka jest równie nieobliczalna jak jej ostatni uszytek, więc możliwe, że nic z tym nie zrobi. Po prostu będzie mieć. W celu miecia ;-))