Zafiksowana na węże!

Węży nie lubię. Zdecydowanie! Za długie toto. Nie da się temu określić środka - człek zacznie głaskać po łbie, a tu nagle po dwóch-trzech metrach KONIEC!
Futerka nie ma mięciutkiego i cieplutkiego.
Wprawdzie zostałam kiedyś zmuszona do dotknięcia gada, ale nie sprawiło mi to większej przyjemności. Raczej mnie zdumiało, że to ciepłe jest i takie... delikatne!

Tak więc do wykonania bransoletek o mrożącej krew w żyłach nazwie "Russian snake" przystąpiłam z lekką dozą obrzydzenia.
Jednak skojarzenia robią swoje!
W sumie to zmobilizowała mnie moja Ania.
Swego czasu natknęłam się na blogu Kasi na bransoletki robione właśnie tą metodą.
Ogromnie mi się spodobały i jak zwykle zapragnęłam się naumieć.
Pogmerawszy trochę w necie znalazłam od metra kursów.
Wydrukowałam pierwszy najlepszy wg mnie i...
Powędrował do segregatora z tutkami wszelakimi.
Do czasu, aż moje chore (aktualnie na uszy) młodsze dziecko z nudów i chęci działania w pozycji horyzontalnej dziecko nie znalazło wyżej wspomnianego wydruku.
Zażądała przyniesienia pudeł z koralikami rzec jasna Toho (wie co najlepsze!) i zaczęła sobie dłubać.
Powolutku i pomalutku zaczęło się jej coś wykluwać...
Matka jej zazdrosna, czyli ja po paru dniach (wczoraj) pękła i zażyczyła sobie też się naumieć.
I tak oto pod bystrym okiem pani Ani powstała moja pierwsza wężowa bransoletka!

Koraliki Toho 8/00 (czarne) i 11/0 (benzynki). Kiedy ją robiłam, ogarniały mnie wątpliwości, czy to ma sens, czy to w ogóle będzie jakoś wyglądało...
Ale jak skończyłam i przyłożyłam do nadgarstka wszelkie zastrzeżenia minęły jak ręką odjął!
Jest super! Delikatna, dopasowująca się do ręki, miękka i... kurcze!! ŁADNA!!!
I doszłam do wniosku (przy aplauzie głuchej i kichająco-kaszlącej małolaty), że z mniejszych koralików będzie jeszcze bardziej "zwiewna".
I tak oto powstała bransoletka wężowa z koralików Toho 11/00 i 15/00
Wiem, ze to zabrzmi niewiarygodnie, ale ona jest FIOLETOWO-BENZYNKOWA!!
Zakochana w niej jestem po uszy!!

A dziś, korzystając z nieograniczonego wolnego czasu matki na zwolnieniu, machnęłam innego rodzaju "snejki".
Koraliki i patyczki Euroclass. Wyszła ażurowa i taka, że jej prawie nie ma na ręku, a jednak WIDAĆ!!
Ponieważ robiło mi się szybko i przyjemnie, postanowiłam zrobić doświadczenie i zniwelować ilość koralików do jednej sztuki w nawleczeniu i zrobiłam czerwoną:
Jest sprężysta i rozciągliwa i też delkatniutka, a jednak WIDOCZNA!


I kto by pomyślał, że tak mnie zafiksuje na węże! :-DD

Ale! Nie myślcie sobie, że tylko dzierrgam nie zważając na otoczenie!
Otoczenie nie cierpi, tylko z zadowolenia klepie się po pełnych brzuszkach.
Najpierw, na obiad, zaserwowałam zapiekankę,



a na deserek ciasto z brzoskwiniami
No! To jutro pewnie ciąg dalszy zmagań z robótkami, wężami i... świętami, które stoją na progu nieśmiało przebierając nóżkami...