Zielono mi...

I tak oto nadszedł ten dzień...
Jak co rok, niestety.
Ku utrapieniu ludzi poważnych czuję się na mniej lat, niż wredna metryka twierdzi.

I powtarzam sobie jedną strofkę wiersza Wierzyńskiego:

Zielono mam w głowie i fiołki w niej kwitną,
Na klombach mych myśli sadzone za młodu,
Pod słońcem, co dało mi duszę błękitną
I które mi świeci bez trosk i zachodu.

Tja...
No dobra!
Ja tu gadu, gadu, a Wy na losowanie czekacie ;-)

Tak jak obiecałam pokażę co było do wygrania:



Woreczek...




Zielony? Zielony i do tego w kwiatki ;-)



Ale...
Ale on jest tylko opakowaniem, bo w środku jest takie tam coś:




Mam nadzieję, że spodoba się nowej właścicielce.
No właśnie... Któż nią jest?

Losy znajdują się już w bębnie, to jest w drugim woreczku (Frasiu - duża buźka! Ty już wiesz za co ;-))


Tajemnicza ręka starej kobiety wylosowała jedną karteczkę:



I już wszystko jasne!
Johanah! Gratuluję Ci i jeśli nie jesteś przerażona niespodziewajką to proszę o Twój "ziemski" adres :-)

Ciemno-zielone losowanie urodzinowe uważam za zakończone.

Dziękuję Wszystkim, którzy mieli ochotę zaryzykować zapisując się po nagrodę w ciemno :-)

A ja oddalam się w kierunku nieznanym nucąc pod nosem (parafrazując i nieco skracając!):

I znalazłam się w wieku - trudna rada,
że się człowiek przestał dobrze zapowiadać,
ale za to z drugiej strony cieszy się,
że się również przestał zapowiadać źle
Już szron na głowie,
już nie to zdrowie
a w sercu ciągle maj!