Koleś idealny!

Hej!
To ja - Fryderyk.
Jeszcze dziesięć dni temu byłem szczęśliwym jedynakiem...
Boszsz!
Jakże było pięknie! Pełne michy tylko dla mnie.
Pieszczoty kochanych i kochających rąk też tylko MOJE!
Przytulanki, buziaczki zapewnienia o genialności i idealności tez tylko MOJE!

Ale to się nagle zmieniło.
Ot tak.
Pani starsza powiedziała mi w ubiegłą środę, że już nie będę sam, bo znalazła mi na ulicy jakiegoś stukniętego sierściarza.
I będzie moim kumplem.
Pomyślałem: "Wypchaj się! Jak ja se sam kumpli do domu sprowadzam, to mi ich wynosisz do lasu! Takie piękne, tłuste i miękkie krety przyniosłem w tym roku, a Ty mi jakiegoś popaprańca na łeb sprowadzasz!"

Ale nie było dyskusji!
Przyjechało w MOIM (!!!) OSOBISTYM (!!!) transporterze takie małe nic...
Śmierdziało lekami, oprawcą,  nędzą i rozpaczą...

To poczułem od razu. Więc musiałem to dyskretnie oczami  obadać

ZGROZA!!! MOJE MISKI NAPADŁ!
Po chamsku! Nogami po nich latał!
Prostak po prostu!

Z mojej obfitej piersi wydobył się ryk lwa.
I syk wściekłej żmii.
A to małe, NIC sobie z tego nie robiło!
Zwyczajnie przeleciał koło mnie, olewając mnie prymitywnie!

MNIE! Pana tego domu!

Zamurowało mnie...
Na tyle dokładnie, że jeść mi się nawet odechciało.
Czym wprawiłem panią starszą w absolutną panikę.
- Fredziu! Musisz jeść! Schudniesz, moje maleństwo!
Pani młoda starsza zwana Asiem zarechotała:
- Przyda mu się! Spaślak!
Też coś! Pani najstarsza też się oburzyła i powiedziała, że ja nie jestem spaślakiem, tylko PAKEREM! O! I ta wersja podoba mi się najbardziej.

Ale wracając do szczawia kociego: co drugi dzień był wywożony w MOIM transporterze gdzieś w świat.
Domyślam się, że do wyżej wspomnianego oprawcy, bo dobrze pamiętam ten zapach...
Niedawno przeszedłem ostre zapalenie gardła i tenże sadysta ładował mi w moje puchate pośladki raczej bolesne zastrzyki.
I co z tego, że pomogły? Fajnie mi nie było...
Więc poczułem coś jakby na kształt współczucia dla małolata...

Przestałem warczeć.
Jednak moja empatia ma swoje granice i jak mnie to beżowe COŚ, zwane Luckiem, odpychało od michy, to straciłem cierpliwość i mu po prostu przywaliłem!
Z liścia!
Prawym sierpowym!
PODZIAŁAŁO!!!
Ha! Już nie musieliśmy zamykać się w kuchni z panią najstarszą sam na sam, żebym mógł w spokoju zjeść!
Młody zajarzył, że moja micha, to nie jego!
I od tamtej pory jemy niejako równolegle, z dwóch misek, rozdzieleni korytem z wodą :-D

Fajnie mi się zrobiło! Życie nabrało blasku tym bardziej, że pani najstarsza, od czasu zaaplikowania nowego członka rodziny, śpi ze mną! Nie przeszkadza jej moje mizianie o drugiej w nocy, mycie jej włosów i uszu o trzeciej,  pobudki nad ranem o czwartej :-D
No cudnie zaczęło być!

Ale...
Jakoś tak kilka dni temu wróciła od oprawcy strasznie smutna...
- Lucek traci wzrok...

O matko wszystkich kotów!! Jak to???
Nie będzie widział??
NIC???
To straszne...
Trzeba się więc wziąć za młodego!
Mus szybki kurs samoobrony przeprowadzić!
Przecież nie zawsze będę pod łapą, żeby obronić to małe chucherko!

Tak więc, o ile jestem w domu wieczorem, a młody nie śpi - przewalamy się po dywanach i wykładzinach "walcząc" jak dwa tygrysy.
Najczęściej kończy się to wspólnym lizaniem...
Wiecie co mówi wtedy ta zła, stara kobieta?
- No kuźwa! Dwa pedały po prostu!

Ja tam nie rozumiem, o co jej chodzi... Nam z Luckiem jest fajnie :-)

Dziś Lucjusz został wywieziony gdzieś daleko...
Podobno do kociego speca od oczu.
Pan Pepe  się strasznie przejął Luckiem i wynalazł jakiegoś geniusza od zwierzęcych oczu. (Nawiasem mówiąc, mimo, że nie przepadam za facetami,dla pana Pepe robię wyjątek).
I dobrze! Bo te moje dwie starsze głowy straciły i zdolność sensownego działania.
Tzn. na krótko, bo się otrząsnęły i ogarnęły.
Ta najstarsza nawet za bardzo, bo opowiedziała Luckowi co go czeka:
- Lucuś! Będzie tak: przeczytaj literki z tablicy! A ty powiesz: z JAKIEJ TABLICY???

Taaa...
Pojechali.
Nie było ich i nie było...
 Z nerwów złapałem sójkę! Całkiem na śmierć!
I zostałem bardzo pochwalony przez obu udomowionych osobników męskich!
Pani najstarsza też mnie wygłaskała po powrocie w nagrodę, bo sójki to podobno samo zło, wybierające małe pisklęta z gniazd.
No cóż... Ja to wiem i nie będę rozwiewał ich pozytywnego myślenia o mnie...
Ja to zrobiłem, bo konkurencję chciałem sobie usunąć ;-)

Ale ad rem!
Pani najstarsza opowiadała osobnikom męskim o wizycie u okulisty.
A ja słuchałem uważnie rozciągnięty na jej kolanach brzuchem do góry.
I donoszę:
Lucek  ma bardzo  niskie ciśnienie w obu oczach - 8.
Minimum u kota to 15.
Krwiak w lewym oku już jest niegroźny i mały. Się rozszedł po kościach(?).
 Gorszy jest w prawym.
Ale jak jak go znam, to da radę i tego też rozgoni!
Tym bardziej, że dostał całą baterię kropelek - ludzkich i zwierzęcych.
To twardziel jest! Miał zero szans na przeżycie, a bryka jak młoda koza! I kocha się bawić!
Wysłuchałem i zszedłem  z kolan najstarszej, żeby szybko dorwać się do kompa i Wam donieść najnowsze wieści z frontu...
A ona (ta najstarsza zołza) dostała zawału, bo jej czarniutkie legginsy zrobiły się łaciate i włochate.
A czy to moja wina, że z nerwów i z upałów kudły zrzucam?
Przecież się też, jak ona, martwię moim małym, ale wielkim duchem i wolą przetrwania, przyjacielem.
Takiego świetnego i idealnego kolesia, to tylko ze świecą szukać!